هم‌زیستی زیبا میان آیورودا و یوگا

هم‌زیستی زیبا میان آیورودا و یوگا

نگاهی عمیق به رابطه تکمیلی میان این دو سیستم باستانی، که به‌ طور سنتی به‌ عنوان دو همزاد شناخته می‌شوند. گسترش و جذابیت جهانی یوگا در نیمه دوم قرن بیستم، حداقل تا حدی، ناشی از پذیرش عمومی بیشتر حکمت پزشکی پیشگیرانه است. حفظ سلامت از طریق انتخاب‌های سبک زندگی پایه‌ای بسیار مطلوب‌تر از مداخله‌های پزشکی شدید بعد از بروز بیماری است. هر چه بیشتر در مورد این تمرین باستانی می‌آموزیم،بیشتر متوجه می‌شویم که فواید آن فراتر از انعطاف‌پذیری و توان عضلانی است. در حالیکه تمرین فیزیکی یوگا به‌ طور قطع بر تراز مناسب بدن، قدرت اسکلتی عضلانی، استقامت و تعادل تأکید دارد، به‌ طور فزاینده‌ای شناخته شده است که شیوه‌های تمرینی یوگا شامل تکنیک‌های تنفس آگاهانه، تمرکز متمرکز، مدیتیشن و خود اندیشی نیز می‌باشد.

هیچ جایی بیشتر از پزشکی مدرن غربی نفوذ یوگا در فرهنگ معاصر به چشم نمی‌آید. پزشکی مدرن در کنترل بیماری‌های مسری در طول قرن گذشته پیشرفت‌های عظیمی داشته است، به‌طوری‌که اکنون بیماری‌های غیر مسری (NCDs) به سطح اپیدمیک رسیده‌اند و باعث بیشتر مرگ‌ و میرها در سطح جهانی می‌شوند. سازمان بهداشت جهانی (WHO) برآورد می‌کند که 80 درصد مرگ‌ و میرهای NCD به چهار بیماری اصلی مربوط است: بیماری‌های قلبی عروقی، سرطان، دیابت و بیماری‌های تنفسی. در تمام این موارد، سبک زندگی به‌ عنوان عامل اصلی ایجاد NCDsشناخته شده است، چه استفاده از دخانیات، سبک زندگی بی‌تحرک، عدم ورزش منظم، رژیم‌های غذایی ناسالم و استرس روانی اجتماعی مزمن، که تقریباً همیشه ترکیبی از همه این‌ هاست. التهاب مزمن و استرس عامل مشترک بسیاری از NCDs است، و زمینه‌ای که در آن یوگا بسیار مفید شناخته شده است.

این پذیرش پرشور از شیوه‌های یوگا، که یکی از اجزای حیاتی تغییر سبک زندگی و تقویت سیستم عصبی است، به‌ ویژه در تحقیقات پزشکی و عمل بالینی، به‌ نوعی حاکی از این است که برای بازنگری در پزشکی مدرن، باید به آیورودا نیز توجه کرد. واژه آیورودا به معنای «دانش (وِدا) زندگی (آیوس)» است، اما معمولاً به‌ عنوان «علم زندگی» یا «علم طول عمر» ترجمه می‌شود، که نشان‌دهنده یک سیستم کامل تجربی درمان است.

آیورودا ریشه‌های پزشکی در دوره‌های بسیار پیش‌تر در هند دارد و در متونی به قدمت آثوروا وِدا که حدود 1000 سال قبل از میلاد است، به آن اشاره شده است. با این حال، نظریه‌های پزشکی منظم تنها در حدود زمان بودا(حدود 400 سال قبل از میلاد) آغاز به شکل‌گیری کردند. در متون بودایی اولیه است که برای نخستین بار به‌ طور صریح بیان می‌شود که بیماری‌ها از عدم تعادل مواد هومورال(مایعات بدن) ناشی می‌شود، ایده‌ای که در نظریه پزشکی هند به‌عنوان سنگ‌ بنای اصلی شناخته می‌شود.

برای درک بهتر اینکه علم باستانی درمان هند چگونه با تمرین یوگا مرتبط است، نیازی نیست دورتر از افسانه‌های مربوط به ریشه‌های این دو تمرین خواهر و برادر برویم. طبق منابع سنتی هند، حکیم بزرگ پاتانجلی، که عمدتاً در خارج از هند به‌ عنوان نویسنده یوگا سوتراها شناخته می‌شود، همچنین به‌ عنوان یک نابغه در علم دستور زبان سانسکریت شناخته شده است و به علاوه بر نگارش تفسیرهای معتبر بر متون بنیادین آیورودا دست یافته است. چه این ادعاها تاریخی باشند یا نه (یا حتی قابل اثبات)، باور رایج نشان‌دهنده این است که این دو سیستم دانش به‌ طور سنتی به‌ عنوان دو علم مرتبط در نظر گرفته می‌شوند.

موجود زنده حاصل طبیعت است و سلامت و تعادل بهینه آن موجود، به‌ طور کلی، در قالب بدن و گفتار خود را نشان می‌دهد، که راه‌هایی است که بدن از طریق آن با محیط، ذهن و روح خود ارتباط برقرار می‌کند. ارزیابی‌های سنتی عملکرد بهینه گفتار را به علم دستور زبان واگذار می‌کنند. یوگا بدن و ذهن را کنترل می‌کند تا با روح هماهنگ شود. تانتره تلاش می‌کند تا ذهن را با بدن و روح هماهنگ کند.و آیورودا بیشتر نگران مبانی فیزیکی زندگی است و تلاش دارد بدن را در رابطه درست باذهن و روح قرار دهد. طبق آیورودا، فرآیند مرکزی ضروری برای سلامت بدن، هضم است که به‌عنوان وعی «پختن» در نظر گرفته می‌شود. کلمات سانسکریت برای فرآیندهای هضم (مثلاً پاکانا)همگی به نوعی پختن یا سوزاندن اشاره دارند. و نیروی هضمی خود به سادگی «آتش» یا «آتش در شکم» نامیده می‌شود. موجودات زنده یک ترکیب منحصر به فرد از دوشاها (به‌طور لغوی«نقص‌ها») هستند که شباهت زیادی به مفهوم پیش‌ مدرن اخلاط دارد. تمام موجودات، به‌ویژه موجودات پیچیده‌ای مانند انسان‌ها، به محدودیت‌های خاص خود که توسط ترکیب پیچیده دوشاهایشان ایجاد می‌شود، محدود هستند، که به‌طور جمعی به‌عنوان «پراکریتی» (طبیعت فردی) شناخته می‌شود.

آیورودا به ما می‌گوید که وقتی تمایلات،اشتهاها، و اعتیادهای ذاتی ما برای طعم‌ها و تجربیات خاص از توانایی ما برای هضم درست فراتر رود، قدرت هضم خود را از دست می‌دهیم. در این صورت، سوءهاضمه به‌ طور اجتناب‌ ناپذیری رخ می‌دهد و سموم همراه آن باعث می‌شود که بیماری‌های فرصت‌طلب به بدن نفوذ کنند. همانطورکه نویسنده و متخصص آیورودا، رابرت سوووبودا، نوشته است: «یا شما می‌توانید داوطلبانه خود را محدود کنید یا طبیعت شما را محدود خواهد کرد. بیماری راهی است که طبیعت به‌ وسیله آن شما را مجبور به کند کردن و استراحت می‌کند.»

این‌ که آیورودا تأکید زیادی بر حفظ هضم قوی طبق طبیعت منحصر به فرد هر فرد دارد، جای تعجب ندارد که نه تنها بر رژیم غذایی بلکه بر محیط‌ زیست نیز تأکید ویژه‌ای دارد. هماهنگ بودن با ویژگی‌های خاص مربوط به هر فصل ضروری است. در تمام متون کلاسیک تأکید بر اعتدال وجود دارد، چه در غذا، خواب،ورزش، جنسیت یا دوز داروها. ضروری است که در حدود اندازه‌گیری معقول و تعادل باقی بمانیم.این اصول به‌ طور ضمنی ایده‌ای است که در تعالیم «راه وسط» بودا تجلی یافته است.

آیورودا و یوگا امروز

چگونه علم طول عمر و سلامت با یوگا همانطورکه امروزه شناخته می‌شود، ارتباط دارد؟ همانطور که آیورودا بر تقویت ایمنی و پیشگیری از درمان تأکید دارد، که همگی در توانایی فرد برای هضم درست ریشه دارند، ممکن است گفته شود که تمرکز اصلی یوگا نیز توسعه قدرت‌های هضمی روانی فرد است. Bhagavad Gita بارها اعلام می‌کند که یوگی پیشرفته کسی است که تجربه‌ها را با آرامش درونی می‌پذیرد. به عبارت دیگر، یک تجربه، صرف‌نظر از چالش‌های آن، قابل هضم است و در نهایت می‌تواند به تغذیه رشد روحی فرد تبدیل شود.

پاتابی جویس گفته است که تمرین ابتدایی یوگای آشتانگا اساساً یک رژیم درمانی آیورودایی («درمان یوگا») بود. تنها پس از یکدوره منظم تمرین است که می‌توان به سیستم عصبی ظریف بدن پرداخته و آن را درمان کرد.تثبیت فوق‌العاده بدن و ذهن به تجربه مستقیم الهی در همه‌چیز و همه‌جا منتهی می‌شود.از این دیدگاه، سیستم درمانی سنتی هند نه‌تنها پیش‌نیاز است، بلکه جزء اصلی تمرینی است که آن را یوگا می‌نامیم.

اگر آیورودا بر پیشگیری به‌ جای درمان تأکید دارد، باید مانند علم خواهرش، یوگا، به‌عنوان راهی برای زندگی و نه تنها به‌ عنوان یک سیستم پزشکی در نظر گرفته شود. به گفته استاد مشهور آیورودا، وسانت لاد، که اکنون در مؤسسه آیورودا در آلبوکرکی، نیومکزیکو مستقر است، آیورودا برای کسانی طراحی شده است که آماده‌اند مسئولیت خود را بپذیرند.

‍